موتورسیکلت سواری به سبک آمریکایی کفِ تهران!

 صد البته که فرهنگ غنی چند هزار ساله ایرانی و فرهنگ نو پای آمریکایی از هیچ لحاظ قابل مقایسه نیستند. اما نمی توان از بعضی جذابیت های فرهنگ امریکایی ها هم گذشت. در این مورد بخصوص میبینیم که موتورسواری و در کل موتورسیکلت جز لاینفکی از زندگی خیلی از مردمان ایران و آمریکاست. این اشتراک کارش به جایی رسیده که در ایران بعضی از عاشقان موتور سیکلت به سبک سریال فرزندان آشوب باشگاه های موتورسواری به راه انداخته اند. یکی از نقاط اشتراک این باشگاه ها با باشگاه های آمریکایی استفاده از موتورسیکلت بسیار محبوب کروز آمریکایی یعنی هارلی دیویدسون افسانه ای است.

این کمپانی موتورسیکلت سازی معروف به ساخت موتورسیکلت های قدرتی با حجم پیشرانه بالا، لاستیک های پهن و بعضا حتی دارای صندوق است. در این بین دیده شده که ایرانی ها با تشکیل باشگاه های موتورسیکلت سواری و پوشیدن لباس های یک شکل در صدد دنباله روی از این فرهنگ آمریکایی هستند.

طبق معمول عضویت و فعالیت این باشگاه ها در ایران با محدودیت روبروست و همچون آمریکا کاملا آزاد نیست. ولی این مسئله اصلا باعث دلسردی عاشقان موتورسیکلت در ایران نشده است. با این مقدمه به سراغ بررسی چند باشگاه موتورسیکلت سواری در ایران می رویم که سبک و سیاق فعالیتشان درست به مانند پسران آشوب و کلاب موتورسواری مایان هاست. البته لازم به ذکر است این باشگاه ها هیچ دخل و تصرفی در بحث اعمال خلاف قانون ندارند و صرفا برای موتورسواری کنار هم جمع شدند و مقایسه آنها با فرزندان آشو و مایان ها از این حیث صورت گرفته است.

کلاب موتورسواری Fire cruise  فایر کروز

کلاب های موتور سواری خط و مش های مشترکی دارند و کلاب فایر کروز هم از این قاعده مستثنی نیست. اطلاعات مدون و دقیقی از این کلاب در دسترس نیست اما با توجه به تصاویر و ویدئو هایی که صفحه اینستاگرام این گروه منتشر کرده  به نظر می رسد که  راید دسته جمعی، لباس های چرم یک شکل و یک دست که در آمریکا به آنها بج (badge)  گفته می شود و صد البته شاخص ترین مشخصه همه آنها موتورسیکلت های هارلی دیویدسون است. کلاب های این چنینی قبل از ظهور سریال سانز آف آنارکی وجود داشته اند و چه بسا آنها بودند که این سوژه ناب را در اختیار کرت ساتر گذاشتند تا چنین شاهکاری را خلق کند. همچنین می توان حدس زد که اعضای کلاب فایرکروز تا پای جان بر سر اعتقادات و برادری اعضای کلاب ایستاده اند و به قول آمریکایی ها they’ve got each others back  . محدوده این گروه تا آنجا که می توان ازپشت جلیقه هایشان حدس زد تهران است.

کلاب موتورسواری پسران کوروش sons of cyrus  

بر اساس شواهد به نظر می رسد که آنها متحد فایر کروز ها هستند. البته جلیقه بیشترین تعصب و تعهد را برای صاحبش به ارمغان می آورد ولی به هر حال صلح و سازش با دیگر کلاب ها می تواند آرامش را برقرار و تمرکز را روی اصلی ترین موضوع یعنی راید قرار دهد. پسران کوروش هم سنت های یاد شده را بجا آوردند؛ از جلیقه یکسان تا عشق خالص به موتورسیکلت های محبوبشان یعنی هارلی دیویدسون.

سخن پایانی

کلاب های موتورسیکلت سواری در همه جای دنیا حضور فعال دارند و راید دسته جمعی تبدیل به یک سمبل یا نماد فرهنگی شده است و آن چیزی نیست جز آزادی. البته این مسئله در ایران کمی تفاوت دارد اما در جهان آزاد رایدرها اعتقاد دارند این سبک از زندگی معرف عنصر خالص آزادی است. به عبارت دیگر موتورسواری دسته جمعی خودش نوعی زندگیست. در ایران اما همیشه گره مشکلات از گران و نایاب بودن موتورهای کروز تا قوانین دست و پاگیر وجود دارد. اما کسانی که به این سبک زندگی علاقه ندارند نمی توانند راجع به آن و کسانی که علاقه دارند نظر منفی بدهند. البته این اصل زندگیست اما در این مورد فقط یک رایدر حرف رایدر را میفهمد. پس بیایید دفعه بعد که این رایدرها را در حال راید دسته جمعی در جاده ها یا اتوبان دیدیم به آنها و ابهت کاری که انجام می دهند احترام بگذاریم.