سرنوشت احداث آزادراه گرگان - ساری - رشت
آزادراه شمالی ایران یک پروژه عظیم زیرساختی بود که قصد داشت به طول حدود ۱۰۰۰ کیلومتر، استانهای گیلان، مازندران و گلستان را به هم متصل کند.

آزادراه شمالی ایران ابتدا قرار بود از روی آبهای ساحلی عبور کند، به این صورت که پلی بر روی دریا با فاصله ۱۵۰ متری از ساحل احداث شود اما به دلیل ملاحظات اجرایی و محیطزیستی طراحی مسیر به کوهپایهها منتقل شد.
این طرح با مشارکت یک شرکت معتبر دانمارکی به نام COWI بررسی شد اما پس از مدتی به علت هزینه بالا متوقف و فقط بخشهای از این طرح همچون آزادراه ساری - قائمشهر و آزادراه چالوس - رامسر در دستور کار باقی ماند.
آزادراه ساری - قائمشهر
آزادراه ساری – قائمشهر به طول تقریبی ۴۵ کیلومتر یکی از پروژههای کلیدی استان مازندران است که هدف اصلی آن بهبود جریان ترافیک و کاهش زمان سفر بین این دو شهر پرجمعیت میباشد.
احداث این آزادراه به کندی پیش رفته و حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد است که بزرگترین چالش این طرح مشکلات تأمین مالی، آزادسازی زمین و موانع زیستمحیطی به شمار میرود.
با پیگیریهای مسئولان وزارت راه و شهرسازی و استان مازندران، قرار است احداث این آزادراه با سرعت بیشتری انجام و تکمیل شود.
آزادراه چالوس - رامسر
آزادراه چالوس–رامسر به عنوان یکی از پروژههای مهم حملونقل در غرب مازندران طراحی شده است. این آزادراه با هدف تسهیل در رفتوآمد بین شهرهای ساحلی و کاهش بار ترافیکی جادههای فعلی، به طول ۹۰ کیلومتر ساخته خواهد شد.
هیات دولت مهر ماه سال ۱۴۰۱ با تأمین مالی این طرح ملی موافقت کرد. مطالعات ساخت این پروژه از همان ابتدا و پس از موافقت با تامین مالی این پروژه آغاز شد.
اهداف و دستاوردهای پیشبینیشده:
کاهش زمان سفر: مسیر جدید باعث کاهش چشمگیر زمان سفر بین چالوس و رامسر میشود.
افزایش ایمنی: طراحی استاندارد آزادراهی، ایمنی رانندگان را نسبت به جادههای فعلی بهبود میبخشد.
رشد گردشگری: تسهیل دسترسی به مناطق گردشگری غرب مازندران، رشد صنعت توریسم را در پی خواهد داشت.
کاهش مصرف سوخت: مسیر مستقیمتر و روانتر، به کاهش مصرف سوخت و هزینههای حملونقل کمک میکند.