بخشی از این خاطره‌ها به این شرح است:

در حال رانندگی با خودروی پراید شخصی‌اش بود که متوجه شد خودرویی با سرنشینانی به ظاهر ​زننده​​ در کنارش حرکت می‌کند​.​ یکی از سرنشینان خودرو​ ​از وی خواسته بود که کنار خیابان توقف کن. ​اول فکر کرده بود​ قصد تعرض دارند و توجه نکرده بود. ​اما اصرار​ که کرده بودند​​، مجبور​ ​​شده بود توقف ​​​کند.

جوا​نی با تیپ امروزی بلافاصله ​سمتش​ آمد و پرسید: « تو جلیلی هستی؟ مسئول پرونده هسته‌ای؟ دمت گرم خوب حال غربی‌ها ر​و گرفتی! انرژی هسته‌ای مال ما مردمه. از هسته‌ی کوتاه نیای‌ها ما. همه پشت سرتیم! »

​مثل همیشه با پراید​ش بدون محافظ​ بیرون بود. راننده را هم به خاطر پایان وقت اداری مرخص​ کرده بود. در حال رفتن به خانه بود. بحبوحه فتنه ۱۳۸۸ آخر شب، ​ دیروقت​! ​ماشینش پنچر شده بود، زاپاس هم ​نداشت. از یک خودرو عبوری درخواست کمک ​کرده بود. راننده خودرو​ ​بلافاصله ​او را شناخته بود و سوال کرده بود چرا با توجه به اوضاع امنیتی همراه و محافظ و راننده ​نداری! با خنده ​جواب داده بود: کسی کار به کار ما ندارد!