داوود منظور، رئیس سازمان برنامه و بودجه چندین مرتبه نظر خود را درباره واردات خودرو اعلام و با این موضوع مخالفت کرده است.

اما دقیقا مشکل آقای منظور با واردات خودرو چیست؟ چرا روند واردات خودرو تا این حد کند پیش می‌رود؟ آیا واقعا با مشکل کمبود ارز برای واردات خودرو مواجه هستیم؟ برای یافتن پاسخ این پرسش ها با روزگار خودرو همراه باشید.

واردات خودرو به صلاح نیست!

۲۰ آذر ۱۴۰۲ / داود منظور رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در همایش اقتصاد ایران اظهار کرد: فرض کنیم سال آینده ۲ تا ۳ میلیارد دلار واردات خودرو انجام شود و بر اساس آن درآمدها و حقوق گمرکی را محاسبه می‌کنیم. در حالی که میدانیم به صلاح کشور نیست منابع ارزی کشور را به وارداتی خودرویی اختصاص دهیم که در داخل کشور ظرفیت تولید ۱.۵ میلیون خودرو را داریم.

واکنش معاون وزیر صمت یک روز بعد

مهدی ضیغمی، معاون وزیر صمت و رئیس سازمان توسعه تجارت، نسبت به اظهارات منظور واکنش نشان داد و گفت: مسیر دولت تغییر نکرده است و سخنان مطرح‌شده به این معنا بود که باید برای واردات خودرو در بودجه ارز پیش‌بینی شود، زیرا اگر مطابق برنامه واردات انجام نشود، ناترازی به دنبال خواهد داشت.

مشکل ارزی برای واردات خودرو وجود ندارد و جلسات متعددی با بانک مرکزی در خصوص تخصیص ارز برگزار شده است تا این روند تسریع شود. ضیغمی با بیان اینکه در دوهفته گذشته ۱۱۰میلیون دلار به واردات خودرو به کشور ارز تخصیص داده شده است، گفت: بر همین اساس اعلام شد یک فرصت طلایی برای واردات خودرو در ماه آتی وجود دارد که عدد قابل‌توجهی ارز تخصیص داده خواهد شد که جمع‌‌‌بندی در مورد  آن با بانک‌مرکزی انجام شده است.

اولین مخالفت با واردات خودرو در ۱۴۰۳

اما رئیس سازمان برنامه و بودجه دوباره در ۴ فروردین ۱۴۰۳ مخالفت خود را با واردات خودرو اعلام کرد.

داود منظور اظهار کرد: فرض می کنیم که سال ۱۴۰۳ حدود دو - سه میلیارد دلار واردات خودرو انجام شود. می دانیم به صلاح کشور نیست منابع ارزی کشور را به واردات خودرو اختصاص دهیم در حالیکه داخل کشور ظرفیت تولید ۱.۵ میلیون خودرو را داریم.

رئیس سازمان برنامه و بودجه همچنین افزود: معادل ۱۵ میلیارد دلار یا ۱۳.۶ میلیارد یورو برای تامین ۱۰ قلم کالاهای اساسی مردم با نرخ حمایتی اختصاص دادیم.

وعده واردات خودرو چقدر عملی شد؟

حال بد نیست نگاهی داشته باشیم به این موضوع که وعده‌های واردات خودرو تا چه حد عملی شد؟

آمار خودروهای واردشده به کشور در سال ۱۴۰۲ حتی به یک‌پنجم عدد وعده‌داده‌شده نمی‌رسد. طبق وعده‌ها باید حدود ۲۰۰ هزار دستگاه خودرو به کشور وارد می‌شد اما تا تاریخ ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ این عدد حتی به ۱۰ هزار دستگاه هم نرسید.

انتظار می‌رفت بازار در سال ۱۴۰۲ با وفور واردات مواجه شود و در پی آن، اهدافی مانند شکسته شدن قیمت در بازار خودرو‌های خارجی و کلا تنظیم بازار خودرو به ثمر بنشیند. بااین‌حال، ۱۴۰۲ سال بسیار ناامیدکننده‌ای برای واردات خودرو بود و اهداف ترسیم‌شده رنگ تحقق به خود نگرفتند.

بهانه ای به نام کمبود ارز

در ۱۰ ماهه سال ۱۴۰۲ رقم ۸ میلیارد و ۱۳۴ میلیون دلار ارز به خودرو و نیمه محرکه اختصاص پیدا کرد. سهم واردات خودرو از این رقتم تنها ۱.۵ درصد یعنی معادل ۱۲۰ میلیون دلار بوده است. آمار و ارقام می‌گوید که کمبود ارز بهانه ای بیش نیست و اگر سیاستگذار واقعا به واردات گسترده خودرو در راستای تنظیم بازار اعتقاد داشت، حالا تعداد بسیار بیشتری خودرو وارد کشور شده بود.

اینجاست که بار دیگر فرضیه وجود مخالفان پنهان بر سر راه واردات خودرو مطرح می‌شود، مخالفانی که در ظاهر قانع و آرام شده‌اند، اما پشت پرده اجازه سرعت گرفتن ورود خودرو به کشور را نمی‌دهند.

بن بست واردات خودرو در ۱۴۰۳

با توجه به روند کندی که در واردات خودرو شاهد هستیم باید منتظر ماند و دید که شرایط در سال ۱۴۰۳ به چه صورت پیش می‌رود. این در حالی است که شاهد مخالفت‌های آشکار و پنهان در واردات خودرو هم هستیم.