اما علاوه بر وظایف دولت در قبال تامین برق، مردم هم با صرفه جویی و مصرف درست باید در این زمینه احساس مسئولیت کنند. آغاز فصل گرما، کشور را با موضع و چالش تأمین برق مواجه می‌کند. موضوعی که تقریباً در تمام دولت‌های گذشته هیچ اقدام جدی برای رفع آن انجام نشده بود و همواره در فصل تابستان، هم خانوادهها و هم صنعت با مشکلات عدیده‌ای در این حوزه مواجه می‌شوند. رفع این موضوع البته به راه‌های متنوع نیاز دارد. از یک سو، ظرفیت تولیدی برق در کشور باید افزایش یابد. بدیهی است که این میزان تولید نمی‌تواند نیازهای جامعه را در بخش‌های مختلف رفع کند و پاسخ دقیق و منطقی به آنها داشته باشد. برای نیل به این هدف باید در گام نخست، ظرفیت نیروگاه‌های موجود را افزایش داد و در گام بعدی ضمن ایجاد نیروگاه‌های جدید، نیروگاه‌های از کار افتاده را نیز به چرخه بازگرداند که البته برای محقق شدن آنها می‌توان و باید از ظرفیت بخش خصوصی نیز بهره برد. چندی پیش، مدیرعامل توانیر در همین راستا گفته بود که “صنایع ۴۰۰ تا ۵۰۰ مگاوات را وارد مدار کردند و تا ۱۰ هزار مگاوات سرمایه گذاری در این بخش در حال انجام است”. مسئلۀ بعدی اما هوشمندسازی و برخورد جدی با مشترکین پرمصرف است. واقعیت اینست که تا برخورد جدی با این گروه انجام نشود، مصرف برق در کشور اصلاح نخواهد شد آن هم در شرایطی که برخی از این مشترکین بالاتر از ۲٫۵ برابر الگوی استاندارد، برق مصرف می‌کنند. این هدف را نیز می‌توان با نصب کنترل‌های هوشمند و به صورت مدیریت از راه دور، کنترل کرد.پرداخت پاداش خوش مصرفی نیز که چندی است در حال اجراست مشوق خوبی برای کاهش مصرف برق است. موضوع بعدی که البته مخاطب آن بیشتر خانوادهها هستند، اقدامات و برنامه‌های فرهنگی است. به هر حال باید بدانیم که بخش زیادی از مشکلات جوامع انسانی با فرهنگسازی قابل حل و یا تعدیل است. متأسفانه جامعۀ ایرانی در موضوع برق و به طور کلی انرژی، به شدت مصرف‌گراست و این امر نه تنها در حال حاضر که در آینده نیز کشور را با مشکلات جدی مواجه خواهد کرد؛ البته فراموش نکنیم که فرهنگسازی تنها زمانی اثرگذار خواهد بود که جایگزین مناسب به جامعۀ مخاطب ارائه شود. این یعنی صنعت نیز باید محصولاتی با استانداردهای بالاتر و مصرف کمتر و صدالبته قیمت مناسب تولید کند تا مصرف‌کننده خرید و استفاده از آنها را مقرون به صرفه بداند.
